نبذة مختصرة : The emergence of philosophical hermeneutics is associated with a period of the Western culture crisis. Hermeneutics had to respond to a shock caused by a sudden shift in the sphere of values. Gadamer’s intention was to face the situation and one of the ways to do that was to return to the so-called source experiences – aesthetic, religious, ordinary, and mythical. They helped to solve the problem of “the end of art” in the field of artistic actions and theories. Openly, or to some extent discreetly, hermeneutics uses both particular ancient myths and specific meanings that can be ascribed to them also in the concepts of identity of e.g. an artist or a participant. They reflect the discontinuity associated with the crisis. Pointing to myths as binding prefigurations allows interpreting them as narrations that give meaning and reason to human existence, thus defending a person against an internal disintegration. ; Powstanie hermeneutyki filozoficznej utożsamia się z okresem kryzysu kultury Zachodu. Wstrząs związany z gwałtownym przełomem w sferze wartości był tym, wobec czego także ona musiała się określić. Intencją Gadamera stało się stawienie czoła zaistniałej sytuacji, a jednym ze sposobów realizacji takiej postawy okazał się powrót tzw. doświadczeń źródłowych: estetycznych, religijnych, codziennych oraz mitycznych. W dziedzinie działań i teorii artystycznych pomogły one zmierzyć się z problemem „końca sztuki”. Bezpośrednio lub w sposób bardziej zakryty, hermeneutyka wykorzystuje zarówno konkretne mity starożytne, jak i specyficzne znaczenia, jakie można im przypisać także w koncepcjach tożsamości, np. artysty czy uczestnika. Swoje odzwierciedlenie znalazło w nich utożsamiane z kryzysem zerwanie ciągłości. Wskazanie na mity jako wiążące prefiguracje pozwala odczytać je jako narracje, które nadają egzystencji człowieka znaczenie oraz sens, broniąc go przed wewnętrznym rozpadem.
Processing Request
No Comments.