Experiencing the ancient theatre: A perspective on interpreting the ancient Greek and Roman theatre through reflections from the space of the performer

This thesis, in the very broad sense, evaluates the perception of an architectural structure through its history. It examines the `theatre? as the building and selects `ancient Greece and Rome? (mainly fourth century B.C. to second century A.D. which can be depicted as the golden age of the ancient theatre) as the period. It posits that the study of theatre requires more than formal data, hence, it employs a multidisciplinary approach, and combines the author?s personal experience on the theatre.The study believes that the subject-focused nature of available works is insufficient for the study of theatre, as they employ only a certain aspect of this structure. This thesis tries to examine the complete experience of the theatre for the people who were exposed to it; and present it, in a more relatable way, for the future researchers, theatre professionals and educated enthusiasts as an intermediate level source, where the need arises to increase the perception of theatre as a whole concept, so that its interpretation can be more complete.
Bu tez, en geniş anlamıyla, bir mimari yapının onun tarihinin incelenmesi yoluyla algılanmasını değerlendirmektedir. Yapı olarak `tiyatroyu', dönem olarak da antik Yunan ve Roma'yı (temel olarak antik tiyatronun altın çağı olarak nitelenebilen M.Ö. dördüncü yüzyıl ve M.S. ikinci yüzyıl) ele almaktadır. Çalışma, tiyatronun incelenmesinin deneysel verilerden daha fazlasını gerektirdiğine inanmaktadır. Dolayısıyla disiplinler arası bir yaklaşımı benimser ve bunu yazarın tiyatro alanındaki kişisel deneyimiyle birleştirir.Tezin inancına göre mevcut araştırmaların konu odaklı yaklaşımı, yapının sadece bir özelliğine yoğunlaştığından tiyatronun incelenmesinde yetersiz kalmaktadır. Bu tez tiyatro deneyimini bir bütün olarak ele alarak gelecek araştırmacılar, tiyatro ile profesyonel olarak uğraşanlar ve yetkin tiyatro izleyicilerine, onların ilişki kurabileceği bir şekilde, sunmayı amaçlamaktadır. Böylece bir mimari yapı olarak tiyatro algısı bir bütün olarak gelişebilecek ve yorumlanması da daha eksiksiz olarak yerine gelebilecektir.
173