Osmanlı Dış Politikasında Kriz Yönetimi: Osmanlı - İran/Zend Hanedanlığı Krizi (1765-1779).

Crisis Management in Ottoman Foreign Policy: The Ottoman - Iran/Zand Dynasty Crisis (1765-1779).

The Ottoman-Iran/Zand Dynasty Crisis (1765-1779) represents a significant case study in crisis management, diplomacy, and regional power dynamics in the late 18th century. Rooted in the geopolitical and economic significance of Basra, the crisis stemmed from disputes between Ottoman officials and Zand ruler Karim Khan Zand. These tensions escalated due to issues such as piracy, the treatment of Iranian pilgrims, and interference in Ottoman internal affairs, culminating in the Zand forces' siege and temporary occupation of Basra. The Ottoman response, characterised by a combination of cautious diplomacy and delayed military action, reflects the challenges of managing conflicts under constrained resources and shifting power balances. In the context of Turkish foreign policy, the Ottoman-Iran/Zand Dynasty Crisis offers valuable insights into the enduring themes of border security, regional stability, and power-balancing strategies. By analysing the crisis management process and its outcomes, this study underscores the historical foundations of modern Türkiye's approach to regional and international diplomacy, illustrating the continuity of strategic priorities in addressing external challenges. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

1765-1779 yılları arasında gerçekleşen Osmanlı-İran/Zend Hanedanlığı Krizi, 18. yüzyılın sonlarında kriz yönetimi, diplomasi ve bölgesel güç dengeleri açısından önemli bir vaka çalışmasıdır. Basra'nın jeopolitik ve ekonomik önemi etrafında şekillenen kriz, Osmanlı yetkilileri ile Zend hükümdarı Kerim Han arasındaki anlaşmazlıklardan kaynaklanmıştır. Korsanlık faaliyetleri, İranlı hacıların durumu ve Osmanlı'nın iç işlerine müdahale gibi meseleler, gerilimin artması ve Zend kuvvetlerinin Basra'yı kuşatıp geçici olarak işgal etmesiyle sonuçlanmıştır. Osmanlı'nın yanıtı, kaynakların kısıtlı olduğu ve güç dengelerinin değiştiği bir dönemde, temkinli diplomasi ile gecikmiş askeri müdahale arasında bir denge kurma çabasını yansıtmaktadır. Çalışma, Türk dış politikası bağlamında, Osmanlıİran/Zend Hanedanlığı Krizi, sınır güvenliği, bölgesel istikrar ve güç dengesi stratejilerinin sürekliliği gibi konularda fikirler sunmaktadır. Kriz yönetimi süreci ve sonuçlarının analizi, modern Türkiye'nin bölgesel ve uluslararası diplomasideki stratejik önceliklerinin tarihsel temellerini vurgulayarak dış politika yaklaşımlarındaki sürekliliği gözler önüne sermektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Iranian Studies / İran Çalışmaları Dergisi is the property of Journal of Iranian Studies and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)