Νεότερα δεδομένα στην περιφερική αρτηριακή νόσο: επιδημιολογία, παθοφυσιολογία, διάγνωση και δυνητικοί βιολογικοί δείκτες

Latest data on peripheral arterial disease: epidemiology, pathophysiology, diagnosis and potential biological markers.

Peripheral arterial disease (PAD) is the most common cause of vascular disability. The overall prevalence is determined to 4.3%, while the incidence is slightly higher in males than in females and increases dramatically with aging in both sexes. PAD can affect all the arteries of the limbs, while commonly the underlying disease is atherosclerosis. Positive findings on medical history and clinical examination need further check which is performed by determining the anklebrachial index, a test that can be sufficient to make the diagnosis. Furthermore, the angiographic control is absolutely necessary for the accurate assessment of the vascular tree and the selection of surgical technique. As potential biological markers in serum or plasma associated with PAD inflammatory cytokines, soluble cell adhesion molecules, regulators of angiogenesis, coagulation factors, lipoproteins, andindicators of oxidative stress have been proposed; however, none of them presents satisfactory diagnostic specificity for PAD, so further large studies are needed focused on the clinical value of the potential biomarkers in relation to existing risk factors. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Η περιφερική αρτηριακή νόσος (ΠΑΝ) αποτελεί την πιο συχνή αιτία κινητικής αναπηρίας αγγειακής αιτιολογίας. Ο συνολικός επιπολασμός προσδιορίζεται στο 4,3%, ενώ η συχνότητα εμφάνισης είναι ελαφρώς μεγαλύτερη στα άρρενα άτομα σε σχέση με τα θήλεα και αυξάνεται δραματικά με την αύξηση της ηλικίας και στα δύο φύλα. Η ΠΑΝ μπορεί να προσβάλλει όλες τις αρτηρίες των άκρων και στην συντριπτική πλειοψηφία η αθηροσκλήρυνση αποτελεί την υποκείμενη νόσο. Επί θετικών ευρημάτων στο ατομικό ιστορικό και στην κλινική εξέταση πραγματοποιείται περαιτέρω έλεγχος με πρώτο τον προσδιορισμό του σφυροβραχιόνιου δείκτη σε ηρεμία, εξέταση που μπορεί να είναι αρκετή ώστε να τεθεί η διάγνωση. Επιπρόσθετα, ο αγγειογραφικός έλεγχος (ψηφιακή, αξονική ή μαγνητική αγγειογραφία) είναι απόλυτα απαραίτητος για την ακριβή εκτίμηση του αγγειακού δένδρου και την επιλογή της χειρουργικής τεχνικής. Ως δυνητικοί βιολογικοί δείκτες στον ορό ή στο πλάσμα που σχετίζονται με την ΠΑΝ έχουν προταθεί φλεγμονώδεις κυτοκίνες, διαλυτά μόρια κυτταρικής προσκόλλησης, ρυθμιστές της αγγειογένεσης, παράγοντες πήξης, λιποπρωτεΐνες, δείκτες του οξειδωτικού στρες, ωστόσο, κανένας από αυτούς δεν έχει ικανοποιητική διαγνωστική ειδικότητα για την ΠΑΝ, οπότε για την αξιοποίηση τους στην ιατρική πράξη απαιτούνται περαιτέρω μελέτες μεγάλης κλίμακας επικεντρωμένες στην κλινική αξία των βιολογικών δεικτών σε σχέση με τους υπάρχοντες παράγοντες κινδύνου. [ABSTRACT FROM AUTHOR]