WHO SAYS WHAT'S CORRECT AND HOW DO YOU SAY IT? MULTIMODAL MANAGEMENT OF ORAL PEER-ASSESSMENT IN A GRAMMAR BOARDGAME IN A FOREIGN LANGUAGE CLASSROOM.

This paper describes how a small group of students in a foreign language classroom manage the interactional task of orally assessing the correctness of verb forms while playing a board game aimed at revising verb conjugation. In their interaction, the students orient to the institutional context of this activity as a language learning exercise by adhering to the rules of the game and by diligently attending to the production of grammatically correct verb forms. One rule of the game states that the students must decide as a group if the verb forms produced are correct or not. As a consequence, there are recurring 'assessment moments' in the game, at which the students are required to make a joint decision over the correctness of the grammatical form. As the data shows, the students manage to achieve this interactional task, taking great care to avoid potential epistemic status incongruences within the group. They do this by exploiting a fine-tuned and economically applied repertoire of multimodal resources, including the ritual of the board game and, crucially, the use of the dice. The latter turns out to be an extremely versatile tool used to complete interactional sequences, manage turn transition, ratify moves in the game and accomplish peer-assessment. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Bu çalışma, bir yabancı dil sınıfında küçük bir grup öğrencinin fiil çekimlerini tekrar etmenin amaçlandığı bir masa oyunu oynarken fiil hallerinin doğruluğunu sözel olarak değerlendirme etkileşimsel görevini nasıl yönettiklerini anlatmaktadır. Etkileşimleri sırasında, öğrenciler oyunun kurallarına bağlı kalarak ve dilbilgisel olarak doğru fill hallerini özenle üretmeye dikkat ederek bu dil öğrenme aktivitesinin etkileşimsel bağlamına yönelmektedirler. Oyun kurallarına göre öğrencilerin üretilen fiil hallerinin doğru olup olmadığına grup olarak karar vermeleri gerekmektedir. Bunun sonucu olarak, dilbigisel halin doğruluğu hakkında öğrencilerin ortak bir karar vermeleri gereken yinelenen 'değerlendirme anları' oluşmaktadır. Verinin gösterdiği üzere, öğrenciler gruptaki muhtemel epistemik durum uyuşmazlıklarından kurtulmak için çok çaba sarfederek bu etkileşimsel görevi başarmaya çalışmaktadırlar. Öğrenciler bunu masa oyununun ritüelini ve daha da önemlisi zar kullanımını da içeren detaylı ve ekonomik bir şekilde uygulanan çok kipli kaynakları kullanarak yapmaktadırlar. İkincisinin, etkileşimsel dizileri tamamlamak, söz sırası geçişini yönetmek, oyundaki hareketleri onaylamak ve akran değerlendirmesi yapmak için kullanılan oldukça çok yönlü bir araç olduğu ortaya çıkmaktadır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]