نبذة مختصرة : Globalni trend smanjenja ugljeničnog otiska uticao je na dinamičan razvoj projekata koji koriste OIE, uključujući i razvoj solarne energetike u velikim solarnim elektranama, zbog čega se javila potreba za sagledavanjem uticaja koje ovi projekti imaju na prostor i životnu sredinu. U knjizi je konstatovano da uticaji projekata koji koriste OIE, uključujući i solarne elektrane, mogu imati i pozitivne i negativne uticaje na prostor i životnu sredinu, a koje neizostavno treba utvrditi u cilju izbora optimalnih prostornih/teritorijalnih rešenja kojima se obezbeđuje preventivna planska i aktivna zaštita životne sredine. U tom procesu do izražaja dolazi primena strateške procene uticaja na životnu sredinu (SPU) u planiranju i prostornoj organizaciji solarnih elektrana. SPU karakteriše holistički pristup, u kom je u najranijoj fazi razvoja projekta (u procesu planiranja) moguće sagledati kompleksne interakcije i korelacije u prostoru u kom se planira realizacija solarne elektrane, a zatim primeniti princip preventivne zaštite kako bi se negativni uticaji eliminisali ili umanjili, a pozitivni uticaji utvrdili. Na taj način moguće je preduprediti sve potencijalne rizike koji mogu nastati u kasnijim fazama realizacije projekta, što je povoljno i sa aspekta efikasne zaštite životne sredine i iz ugla investitora koji ulažu u projekte solarnih elektrana. Optimalna rešenja kojim se ostvaruje osnovna uloga SPU traže se prvenstveno u analizi prostornih odnosa solarne elektrane prema zemljištu, biodiverzitetu, predelu i osnovnim činiocima životne sredine. Kako je u knjizi prikazano, ovaj proces se, u metodološkom smislu, ostvaruje kombinacijom različitih metodoloških pristupa i metoda za procenu uticaja, kao deo jedinstvenog semikvantitativnog metoda višekriterijumske evaluacije planskih rešenja. Teorijska saznanja primenjena su u knjizi na studiji slučaja kompleksa solarne elektrane Brebeks, što je prikazano u drugom (aplikativnom) delu knjige, na osnovu čega je zaključeno da primenj
The global trend of reducing the "carbon footprint" has influenced the dynamic development of projects utilizing renewable energy sources (RES), including the expansion of solar energy in large-scale solar power plants. This has led to the need for assessing the impacts these projects have on the space and the environment. The book notes that projects using RES, including solar power plants, can have both positive and negative impacts on the space and the environment, which must be determined to choose optimal spatial/territorial solutions ensuring preventive planning and active environmental protection. In this process, the application of Strategic Environmental Assessment (SEA) in the planning and spatial organization of solar power plants becomes significant. SEA involves a holistic approach where complex interactions and correlations in the space where the solar power plant is planned for implementation can be considered in the earliest stages of project development (in the planning process). The principle of preventive protection can then be applied to eliminate or mitigate negative impacts and ascertain positive impacts. This approach enables the anticipation of all potential risks that may arise in later stages of project implementation, which is beneficial both in terms of efficient environmental protection and from the perspective of investors investing in solar power projects. Optimal solutions to fulfill the primary role of SEA are primarily sought in the analysis of spatial relationships of the solar power plant with land, biodiversity, landscape, and basic environmental factors. As demonstrated in the book, this process, methodologically, is achieved through a combination of various methodological approaches and impact assessment methods, as part of a unified semi-quantitative method of multicriteria evaluation of planning solutions. Theoretical knowledge applied in the book is exemplified in a case study of the "Brebex" solar power plant complex, as sh
Processing Request
No Comments.