نبذة مختصرة : Artykuł prezentuje sposób, w jaki Jan Kasjan, przede wszystkim w Collatio Patrum XIV, radzi sobie z aintelektualizmem (czasem wręcz antyintelektualizmem) niektórych elementów tradycji monastycznej i erudycyjnym charakterem innych. We wprowadzeniu, zarysowane zostały ogólne uwarunkowania piśmienności (literackości) we wczesnym monastycyzmie (z uwzględnieniem świadectw o św. Antonim z Prologu do De doctrina christiana św. Augustyna oraz o abba Teodorze z De institutis coenobiorum Kasjana). W głównej części artykułu przeanalizowana została Collatio XIV, czyli rozmowa z abba Nesterosem o wiedzy duchowej. Obok klasycznych podziałów wiedzy oraz sensów biblijnych, omówione zostały: 1) medium przekazu samych dzieł Kasjana (pisanych, lecz zawierających pewną krytykę pisma, zwłaszcza samej tylko erudycji); 2) uniwersalności kultury pisma; 3) znaczenia pojęcia medytacji, w tym nocnej (niekoniecznie obejmującej jedynie nocną służbę liturgiczną, ale i czas przeznaczony na odpoczynek); 4) dynamiki rozwoju duchowego słuchacza/czytelnika Pisma św., w tym tytułowej trudności, charakterystycznej dla czytelnika młodego i wykształconego – przechodzenia od erudycji do doświadczenia. Głównym wnioskiem artykułu jest, że Kasjan reprezentuje wyważoną linię w kwestii chrześcijańskiego intelektualizmu (gnozy). Choć nie porzuca żadnej z intelektualnych zdobyczy swojego pierwotnego środowiska, którego problemy odzwierciedla Collatio XIV, to formułuje uniwersalną propozycję również dla chrześcijan niewykształconych, którzy mogą być uczestnikami nie tylko chrześcijańskiej praxis, ale również theoria.
Processing Request
No Comments.