Czy mamy bać się końca świata? Afekt, geologia i posthumanizm jako wyznaczniki nowego horyzontu w humanistyce

Wywód przedstawiony w tym artykule rozpocznę, przewrotnie być może, od pewnej sprzeczności. Z jednej strony chcę od razu zaznaczyć, że nieustanne zwroty, które raz po raz (rzekomo) zachodzą we współczesnej humanistyce, wzbudzają we mnie niejaką podejrzliwość – w ciągu ostatnich dekad przechodziliśmy przez zwrot językowy, kulturowy, przestrzenny, ontologiczny czy też neomaterialistyczny . Z drugiej strony badania, którymi się obecnie zajmuję, chciałabym roboczo wpisać w trajektorię nie jednego.