نبذة مختصرة : Despite the modernization project has been prevailing in Turkey for more than 200 years, social life still preserves and sustains traditional patterns when prevailing social values, institutional structures and practices are considered. This study claims that the coexistence of traditional and modern, which signifies the authenticity of social formation of Turkey, can be explored from the Ibn Khaldunian notion of asabiyyah, and also from the well-known concept of social capital contributed much by Fukuyama, Coleman, Putnam and Bourdieu. While modern life style atomizes individual within the society, social capital arises as a new form of binding individuals together to regain solidarity and cooperation. Similarly, asabiya provides the sustainability of community-based social atmosphere. ; Türkiye’nin modernleşme serüveni iki yüzyılı aşıyor olsa da değerler, kurumlar ve pratikler düşünüldüğünde toplumsal hayat hâlâ geleneksel kalıpları bir şekilde ayakta tutmaktadır. Bu çalışma Türkiye’nin toplumsal yapısına dair bu durumun İbn Haldun’un önemli kavramlarından biri olan ‘asabiyet teorisi’ ve Fukuyama, Coleman, Putnam ve Bourdieu gibi isimlerin sosyal bilimler alanında sıkça dile getirdiği kavramlarından biri olan ‘sosyal sermaye’ üzerinden değerlendirilebileceğini iddia eder. Modern hayat tarzı toplum içindeki bireyi atomize ederek yalnızlaştırırken sosyal sermaye bireyler arası dayanışma ve iş birliğini yeniden kazanmanın yeni bir formu olarak ortaya çıkmıştır. Benzer şekilde, asabiyet toplum merkezli bir sosyal atmosferin devamlılığını sağlamaktadır.
Processing Request
No Comments.