نبذة مختصرة : This paper will attempt to explore the connection between sin and silence, as well as the one between sin and worldhood, i.e. otherness, by examening Kierkegaard’s doctrine of sin - and, more specifically, Adam ’s first sin - in The concept of anxiety. It will pursue three interconnected goals. Its first goal is to point out that Kierkegaard’s work puts forth a genuine epistemological framework, which is both idealistic and transcendental. Its second goal will be to show that the fulfillment of Adam ’s sin requires speech, that is, a peculiar kind of dialogue of man with himself; and, at the same time, that such a fulfillment can only take place outside of any relationship with the other. Indeed, Adam ’s original sin is what first establishes all kinds of otherness. Finally, on the basis of previously attained conclusions, its third goal is to demonstrate that the subsuming of original sin under the class of ethical concepts, its characterisation as good or evil, is, at the very least, to be taken cum grano salis. ; Овој труд ќе ce обиде da ja испита врската помеѓу гревот и тишината од една страна и гревот и светот, или другоста од друга, преку разгледување на Кјеркегеровото учење за гревот - a поточно, за првиот грев на Адам - онакво какво што е претставено во неговиот Поим за тегобноста. Тој има три меѓусебно поврзани цели. Првата е да укаже на тоа дека ова дело поставува една оригинална идеалистичко-трансцендентална епистемолошка рамка. Втората, е да покаже дека остварувањето на гревот на Адам изискува извесен говор, od noćno, eden еид na разговор na човекот со самиот себе; no и дека тоа случува надвор од каков било однос со другиот. Имепо, ваквиот грев за npв naт вocтaнoвyвa некаква другост. Копечно, третата е да утврди, врз ocнoвa па некои од заклучоците од претходно изложеното, дека вбројувањето па прародителскиот грев во етичките поими, пеговото обележување како добар или како зол, треба, во најмала рака, да ce земе сит grano salis.
Processing Request
No Comments.