نبذة مختصرة : Melis Özgenç: İTÜ Şehir Planlama mezunusunuz; sizi MIT’e taşıyan akademik hayatınızdan biraz bahseder misiniz? Sanatla yolunuzun kesişmesi, sizin sahip olduklarınızla sanatı harmanlayıp kendinize yeni bir yol çizmeniz. Bu süreçten bahsedebilir misiniz? Murat Germen: Akademi bizde birçok kişinin piyasada profesyonel icraat yapmaktan çekindikleri için kaçtığı yerdir. “Kurtlar sofrası” olarak tanımlayabileceğimiz bu piyasa ortamı birçok kişiyi korkutur, korkanların bazıları da akademiye geldiğinden ortaya tuhaf bir durum çıkar: Mesleği yap(a)mayanlar mesleği öğretir. Amerika’daki akademik ortamlarda da rastlanan bir durum bu, ama öğretenlerin kayda değer bölümü işi bilenlerden oluşuyor; yani, profesyonel tecrübesi olan ve sonra akademiye geçenler, veya öğretirken profesyonel icraatlarına devam edenler. Bu yüzden Amerika’da eğitim görmek istedim; çünkü ben pratik boyutu seven, sadece işin teorisi üzerine odaklanmayı tercih etmeyen birisiyim. Mimarlık ve plancılık da sonuçta yaratı eylemleridir; sadece müşterileri, süreçleri ve icraat biçimleri farklıdır. Bu yüzden sanat icraatında gereken farkındalığa, herşeye açık algıya ve yaratıcı modda olma haline alışık oldum hep. Mimarlık ve kent plancılığı eğitimi bana “büyük resme” bakarak düşünmeyi, bir konunun her zaman farklı bileşenlerden oluştuğunu unutmamayı, sanat da dahil yaptığımız bir çok şeyin sorumluluk gerektirdiğini öğretti. (devam ediyor.)
Processing Request
No Comments.