Rozdział pierwszy. Jedyne takie powstanie. Muzeum Powstania Warszawskiego jako centrum polityki pamięci

Przedmiotem mojego zainteresowania jest w tym miejscu powstanie warszawskie 1944 roku; oczywiście nie jako wydarzenie historyczne – przy całej świadomości skomplikowania jego analiz prowadzonych z tej perspektywy – ani nawet nie (choć ten punkt widzenia jest w pewnym sensie stale obecny w tle moich rozważań) jako temat przedstawiony w kulturze polskiej drugiej połowy XX wieku. Interesuje mnie powstanie warszawskie jako swego rodzaju katalizator praktyk polskiej pamięci kulturowej, przybierają.