Proteozom inhibitörü bortezomib ve topoizomeraz inhibitörleri camptothesin ve etoposidin myeloid lösemi hücre hatlarında nf-κb sinyal yolağı ve apoptozis üzerine etkilerinin araştırılması ; Investigation of the effects of proteosome inhibitor bortezomibe and topoisomerase inhibitors camptothesin and etoposide on nf-κb signaling pathway and apoptosis in the myeloid leukemia cell line

Nükleer faktör kappa B (NF-κB) tümör oluşumu ile doğrudan ilişkili olan hücre proliferasyonu, apoptozis, anjiogenez ve metastazın yanında, bağışıklık sistemi ve inflamasyon gibi birçok önemli olayda rol alan 500'den fazla genin regülasyonunu uyaran bir transkripsiyon faktörüdür. NF-κB'nin hematolojik malignitelerin nerdeyse tamamında ve birçok solid tümörde daimi olarak aktif olduğu gösterilmiştir. Bu durum NF-κB sinyal yolağını bloke eden ajanları kanser terapi için iyi bir hedef haline getirir. Ancak NF-κB sinyal yolağını bloke eden ajanların tümür gelişiminde rol alan mekanizmaları baskılamasının yanında inflamasyon ve bağışıklık sistemi gibi mekanizmaları da inhibe etmesi istenilmeyen bir durum olduğu için kombine terapilerin geliştirilmesi gerekmektedir. Bu tez çalışmasında; klinikteki etkinlikleri proteozomu inhibe etmek olan Bortezomib (Bort), topoizomeraz I inhibitörü olan Camptothesin (CPT) ve topoizomeraz II inhibitörü olan Etoposid (Eto) ilaçlarının tek başına ve kombine uygulamalarının kronik myeloid lösemi (K562) ve akut premyeloitik lösemi (HL-60) hücre hatlarında etkin bir kemoterapötik rejim oluşturup oluşturmadığı, Bort'in DNA'da hasar yapıp yapmadı ve buna ek olarak; topoizomeraz inhibitörlerinin NF-κB sinyal yolağını aktive edip etmediğini bulmak ve bu mekanizmaların apoptozisle olan ilişkisini moleküler düzeyde saptamak amaçlanmıştır. Bu amaçlara ulaşmak için öncelikle tek başına ve ikili ilaç kombinasyonları uygulanan hücre örneklerine MTT test kullanılarak hücre canlılıkları saptanmıştır. Real time RT-PCR yöntemi ile apoptozis, DNA hasarı ve NF-κB sinyal yolağı arasındaki ilişki gen düzeyinde araştırılmıştır. Bu ilişkiyi saptamak için NF-κB1 (p50), Rel-A (p65), ATM, ATR, p53 genlerinin ve apotozis için anti-apoptotik Bcl-2, pro-apoptotik Bax ve Kaspas-3 genlerinin mRNA düzeyindeki değişimler 2-∆∆Ct yöntemi kullanılarak saptanmıştır. Sonuç olarak, Bort, CPT ve Eto'in tek başına her iki hücre hattında da doz bağımlı olarak hücre canlılığını azalttığını ve apoptozise neden olduğunu ...