Storytelling: Remaking meaning through collective memory and language ; Hikaye anlatıcılığı: Toplumsal bellek ve dil aracılığıyla anlamın yeniden inşası

Bu tez çalışması belleğin hayatımızdaki önemini ve yanılabilir olma özelliğini açıklamayı amaçlar. Diyalojik yapısı belleği kolektif yapar ve geçmişten gelen her hatıra ile yeniden şekillenmesi ve oluşturulması için bir temel sağlar. Hikaye anlatımı hayatta kalma ve topluma adaptasyon süreçlerine evrildiği için onu belleğin önemli bir özelliği olarak görür. Bellek ve kimlik postmodernism bakış açısıyla insanın parçalanmış ve muğlak dünya görüşünü öne çıkararak tartışılır. Buna ulaşmak için, bu tez bellek ve anlam üzerine üç roman incelenmesiyle devam eden üç bölüm olarak organize edilmiştir. Birinci bölüm belleğin anlamı ve bireysel ve kolektif belleği de kapsayarak bellek kategorilerini analiz eder. İkinci bölüm, zaman içinde gelişen anlam bozuklukları, değişiklikleri ve yeni yorumlamaları vurgulayarak bellek, anlam ve kimlik ilişkisine odaklanır. Üçüncü bölüm hikaye anlatıcılığının hayatımızdaki önemli özelliğini detaylandırır ve hayatı diyalojik olarak tasvir eder. Etrafımızdaki insanlara anlattığımız hikayelerin değiştirilen, yeniden şekillendirilen ya da hayata karşı duruş ve gelecek amaçlarımıza göre yapılandırılan kimliklerimiz hakkında ip uçları verdiğini anlatır. Dördüncü bölüm, Julian Barnes'ın romanı The Sense of an Ending'i (2011) ele alır ve gerçeklik yorumumuz zaman içinde değiştiği için belleğin ne kadar yanıltıcı olduğunu tartışır. Beşinci bölüm, Graham Swift'in Waterland (1983) adlı romanını analiz eder, tarihin üst anlatı olarak konumunu sorgular ve bellek ve tarih kavramlarının öznelliğini savunur. Son bölüm olan altıncı bölüm, Salman Rushdie'nin Midnight's Children (1981) adlı romanını tartışır ve bireysel ve kolektif kimlikleri harmanlar. Bu bölüm hikaye anlatıcılığı ve kimlik ilişkisi üzerine odaklanır ve hikaye anlatıcılığını bireysel ve sosyal dengelenme olarak görür. Sonuç olarak, bu tez belleğin oluşturduğu çarpıtmalar ve hikayelerin oluşturduğu alternatif gerçeklikleri tartışmaya çalışır. Hikayeleri bir performans alanı olarak görür ve toplum içinde onay ve kabul görebilmemiz için ...