Yeni Bir Dolgu Maddesi Olan Cention N'in Radyoopasitesinin Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Cention N isimli dolgu maddesinin radyoopasitesinin farklı restoratif materyaller ile karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmesidir. Gereç ve yöntem: Çalışmada, 9 farklı restoratif materyal, 1 mm kalınlıkta mine ve dentin içeren süt dişi kesiti kullanıldı. Geleneksel cam iyonomer (Kavitan Plus, Spofa Dental, Czech Republic), rezin modifiye cam iyonomer (Riva Light Cure, SDI, LC/Southern Dental Industries), hibrit cam iyonomer (Equia Forte Fil, GC, Tokyo, Japan), posterior kompozit (Gradia Direct, GC, Japan), universal kompozit (Filtek Z250, 3M ESPE, St. Paul, MN, ABD), anterior kompozit (Estelite Asteria, Tokuyama, Japan), kompomer (Glasiosite, Voco, Germany), kapsül amalgam (Rubycap, İncidental, Türkiye), Cention N (Ivoclar, Vivadent) (otopolimerizasyon) ve Cention N (Ivoclar, Vivadent) (fotopolimerizasyon) olmak üzere 10 örnek grubu oluşturuldu. Her bir restoratif materyal örneği 10 mm çapında ve 2 mm kalınlığında silindir şeklinde hazırlandı. Örneklerin ve alüminyum penetrometrenin dijital radyografileri fosfor plak kullanılarak elde edildi. Materyallerin radyografik densitesi Photoshop (Adobe, 2020) yazılımı ile ölçüldü. Örneklerin eşdeğer alüminyum kalınlığını bulmak için Curve Expert Pro 2.0.3 yazılımı kullanıldı. Verilerin analizinde One-way ANOVA ve Tukey testleri kullanıldı. Bulgular: Grupların opasite ölçümleri arasındaki fark anlamlı bulundu (p<0,001). En yüksek ölçüm değeri amalgam grubunda, en düşük ölçüm değeri ise dentin grubunda gözlendi. Cention N materyalinin otopolimerizasyon grubu, fotopolimerizasyon grubundan daha opak bulundu (p<0,001). Sonuç: Tüm restoratif materyaller dentin dokusundan daha opak yapıdadır. Yeni geliştirilen Cention N materyalinin opasitesi oldukça yüksektir. Polimerizasyon şekli Cention N' in opasitesini etkilemektedir.