نبذة مختصرة : Gilles Deleuze, sinema üzerine iki ciltlik çalışmasında Sinema I: Hareket-İmge (2014) ve Sinema II: Zaman-İmge (2021) ile sinema teorisine önemli katkılarda bulunmuştur. Bu iki imge türü sinemanın tarihsel dönemlere ayrılmasında belirleyici bir rol oynamıştır. Deleuze’ün ikinci ciltte detaylandırdığı zaman-imge kavramı belirsizliği, duraksamayı ve bellek katmanlarını odağına alır. Daniel Scheinert ve Daniel Kwan’ın yönettiği Her Şey Her Yerde Aynı Anda (2022) filmi de zaman-imge kavramıyla birlikte düşünüldüğünde, evrenler arası yolculuklar ve parçalanmış imgeler aracılığıyla bellek ve zamanın izafi doğasını keşfederek, geçmişin şimdiki zamana taşındığı çok katmanlı bir anlatı sunmaktadır. Film geçmiş ve şimdinin iç içe geçtiği bir bellek metaforu aracılığıyla oluşturduğu parçalanmış imgelerle, bellek ve zaman ilişkisi üzerine yeni düşünceler geliştirmekte ve geçmişi şimdiki zamana, şimdiki zamanı çoklu evrenlere taşıyan kurgusuyla zamanın dolaysız bir imgesini sunmaktadır. Bu bağlamda film zaman-imge sinemasına özgü izafi zaman, süre ve bellek kavramları ekseninde felsefi eleştiri yöntemiyle incelenmiştir.
Processing Request
No Comments.