Pagsubok sa Isang Mapagpalayang Pagkilala't Pagtaya sa Sining ni Jose Corazon de Jesus.

Project for an Emancipatory Recognition and Appraisal of Jose Corazon de Jesus' Poetics.

Extolled as the "King of Balagtasan," De Jesus' poetics has not received a just and historically informed evaluation as part of the national-democratic cultural tradition. This essay endeavors to assay the poet's achievement via a political and cognitive mapping of the literary field in three overlapping zones: first, his literary group practice; second, his social class; and third, the ideological constellation mediating between class, political-ethical imperatives, and artistic affiliation. Key to this interpretation are the balagtasan institution and journalism, together with his attack on American teachers and commitment to the dignity of learners. Both lived situations articulated De Jesus' concept of engagement embodied in elegiac-lyric discourse to express communal needs and demands. Historical contradictions, not love, ground the architectonics of his poetics. With the final interpretant as the conduct of popular critique and mass mobilization, De Jesus s poetry appeals and provokes contemporary readers as a culture-bearer of potential liberatory impulses. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Dinakila bilang "Hari ng Balagtasan," wala pang makatarungan at masinop na pagpapahalaga't pagtaya sa sining ni De Jesus bilang bahagi ng ating tradisyong pangkultura sa kasaysayan ng pakikibaka tungo sa pambansang demokrasya't kasarinlan. Sinisikap ng akdang ito ang pagsusuri sa nagawa ni De Jesus sa tatlong magkaagapay na larangan: una, ang grupo ng mga kapanahong manunulat; pangalawa, ang kanyang uring panlipunan; at pangatlo, ang kaalamang ideolohikal na nag-uugnay sa kanyang pagkatao at panitik. Sentral sa pagkukurong ito ang institusyon ng balagtasan at ang pamamahayag, sampu ng kanyang pagbatikos sa mga Amerikanong guro at pakikisangkot sa kapakanan ng estudyante't bayan. Ang konsepto ng pagbabago sa mundo't buhay ang humubog ng tema't estruktura ng mga tula niya. Hindi pag-ibig kundi kontradiksiyon ang saligan ng kanyang diskurso. Ang makatwirang pagpapakahulugan ng panulaan ni De Jesus ay nakasalalay sa pagtuklas at pag-unlad sa mga binhi ng konsepto/ideyang dinalumat ng pangitaing mapagpalayang nakapunla doon. [ABSTRACT FROM AUTHOR]