مقایسه اثربخشی ذهنآگاهی و درمان شناختی رفتاری بر قندخون وهموگلوبین گلیکوزیله بیماران دیابت نوع دو.

Comparison of the effectiveness of mindfulness and cognitive-behavioral therapy on blood sugar and glycosylated hemoglobin in patients with type 2 diabetes.

Introduction: Patients with diabetes have a major problem with metabolic control; The aim of this study was to determine and compare the effectiveness of mindfulness and cognitive-behavioral therapy on metabolic control (glycosylated hemoglobin and blood sugar) of type 2 diabetes patients. Materials and Methods: The research method was semi-experimental with pre-testpost-test design with control group and two-month follow-up test. 45 people from the community of people with type 2 diabetes were selected in the available method in the Diabetes Association of Tehran in 1398 and were randomly replaced in two experimental and control groups. The required findings were collected using medical experiments three times before, after, and follow-up tests and were analyzed using variance analysis with repeated measurements. Results: The results of repeated measurement analysis of variance showed that mindfulness and cognitive-behavioral interventions are effective in reducing blood sugar and glycosylated hemoglobin in diabetic patients (p <0.001). Ben-Ferroni's test showed that the effect of mindfulness was significantly higher than the swimming-tbehavioral method (p <0.001). Conclusion: Despite the methodological-behavioral effect on the metabolic control of diabetic patients, it is recommended to use mindfulness-based intervention for better control. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

مقدمه بیماران مبتال به دیابت در کنترل متابولیک دچار مشكل اساسي هستند؛ این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه اثربخشي ذهنآگاهي و درمان شناختي رفتاری بر کنترل متابولیک )هموگلوبین گلیكوزیله و قندخون( بیماران دیابت نوع دو انجام شد. روش کار روش پژوهش نیمهآزمایشي با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری دو ماهه بود. 24 نفر نمونه پژوهشي از جامعه افراد مبتال به دیابت نوع دو در انجمن دیابت شهرستان تهران در سال 4691 به روش در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمایشي و کنترل جایگزین شدند. یافتههای مورد نیاز با استفاده از آزمایش پزشكي در سه نوبت پیشآزمون، پسآزمون و آزمون پیگیری مورد جمعآوری قرار گرفت و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مكرر مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج تحلیل واریانس اندازهگیری مكرر نشان داد که مداخله-های ذهنآگاهي و شناختي-رفتاری بر کاهش قندخون و هموگلوبین گلیكوزیله بیماران دیابتي اثربخش است )004/0≥p )آزمون بن فروني نشان داد که تاثیر ذهنآگاهي بطور معنيداری بیشتر از روش شنا-تي-رفتاری بود )004/0≥p) نتیجهگیری با وجود تاثیر روش شناختي-رفتاری بر کنترل متابولیک بیماران دیابتي، پیشنهاد ميشود به منظور کنترل بهتر از مداخله مبتني بر ذهنآگاهي استفاده شود. [ABSTRACT FROM AUTHOR]