Bioethics and Biopolitics in Cultivating Bios and Biotopes.

Canlılar ve Yaşam Alanları Geliştirmede Biyoetik ve Biyopolitik.

For millennia, religions and cultures all over the world have recognized the interdependence and interaction of all forms of life; prophets, educators and rulers called for charity, health and happiness not only of individuals but also of families, communities and of animals and birds in natural and cultural biotopes. Fritz Jahr defined the Bioethical Imperative - 'Respect every living being as an end in itself and treat it, if possible, as such'- as an orientational tool for compassionate and competent human life and culture in healthy natural and social biotopes. Medicine is more than a repair shop for human bodies; caring for the health of fellow humans requires both, expertise and ethics, competence and compassion. This paper reviews visions and rules in the ethics and politics of bios across cultures and stresses the importance of bioethics and biopolitics for the 21th century. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Binlerce yıldır tüm dünyadaki dinler ve kültürler, tüm yaşam çeşitlerinin karşılıklı bağımlılığını ve etkileşimini kabul etmişlerdir. Peygamberler, eğitimciler ve yöneticiler, yalnızca bireylerin değil ailelerin, toplumların, hayvanların ve kuşların da doğal ve kültürel yaşam alanlarında hayır, sağlık ve mutluluk çağrısında bulunmuşlardır. Fritz Jahr, biyoetiğe ilişkin buyruğu belirlemiştir: "Her canlıya kendi başına bir amaç olarak saygı göster ve mümkün olduğunca onlara buna göre -sağlıklı doğal ve sosyal yaşam alanlarında merhametli ve yetkin insan yaşamı ve kültürü için oryantasyon aracı olarakdavran." Tıp, insan bedenleri için bir tamir atölyesinden daha fazlasıdır; insan hemcinslerimizin sağlık bakımını üstlenmek hem uzmanlık ve etik hem de yetkinlik ve merhamet gerektirir. Bu makale, kültürler arası canlı etiği ve politikalarındaki görüş ve kuralları gözden geçirmekte ve 21. yüzyıl için biyoetik ve biyopolitiğin önemini vurgulamaktadır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Darulfunun Ilahiyat is the property of Istanbul University, Faculty of Theology and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)